Ponad sto osób zgromadzonych 5 grudnia w Audytorium Maximum: pracowników, studentów i doktorantów Interdyscyplinarnej Szkoły Doktorskiej ATH, a także uczniów LO im. KEN w Bielsku-Białej wysłuchało dwa interesujące referaty poświęcone relacjom łączącym Czesława Miłosza i Józefa Czapskiego.

Na początku spotkania, zorganizowanego w ramach Akademickiego Forum Humanistycznego, prof. Marek Bernacki w krótkiej prezentacji przedstawił bohaterów i gości spotkania. Czesław Miłosz (ur. w 1911 roku w Szetejniach na Litwie Kowieńskiej) to najwybitniejszy polski poeta XX wieku, ambasador polskiej literatury w świecie, człowiek o skomplikowanej biografii, który sam siebie nazywał Obywatelem Wielkiego Księstwa Litewskiego. Józef Czapski to potomek arystokratycznego rodu Hutten-Czapskich, kosmopolita i poliglota, znakomity malarz i eseista, który od 1945 roku związał się z ośrodkiem paryskiej „Kultury” Jerzego Giedroycia. Miłosza i Czapskiego łączyły zażyłe relacje towarzyskie, sięgające lat 30. XX wieku. Przez wiele lat prowadzili ze sobą ożywioną korespondencję (ich listy powinny ukazać się drukiej w 2020 roku). Jako pierwszy wystąpił prof. Andrzej Franaszek, a jego wystąpienie dotyczyło w głównej mierze historyczno-politycznych kontekstów przyjaźni obu wybitnych polskich pisarzy emigracyjnych.

Natomiast Agnieszka Kosińska, która pełni funkcję kierownika w krakowskim Muzeum im. Emeryka Hutten-Czapskiego (znajduje się w nim Pawilon Józefa Czapskiego), skoncentrowała się na omówieniu wybranych listów, w których obaj artyści poruszali kwestie natury intelektualnej i estetycznej.

Podsumowując spotkanie, prowadzący je prof. Marek Bernacki poinformował zebranych, że oba wygłoszone referaty zostaną wydrukowane w rozszerzonej wersji jako rozdziały przygotowywanej do druku w Wydawnictwie Naukowym ATH monografii wieloautorskiej pt. „Peryferie Miłosza. Nieznane konteksty, glosy, rozpoznania” (książka ma się ukazać w roku 2020).

(rp)